Employee of the Month August

Wat gaat de tijd snel! De maanden in Canada zijn voorbijgevlogen, terwijl er nog zoveel mensen de hoogste erkenning verdienen. De prestigieuze ere-titel van de maand zou "De medewerker van de week" moeten worden om alle genomineerden te bekronen. Het toont opnieuw aan dat de prijsuitreiking deze maand moeilijk was, maar laat ME nu toch met veel trots de schijnwerpers richten op de onzichtbare manager.
"Wie is dat nu", vraagt iedereen zich af, "en welk nut heeft zo'n functie? En waarom werd de voor-de-handliggende persoon niet gekozen?"

Inderdaad, het lijkt logisch om de medewerker die dit weekend (30-31 Augustus) in de Jobat verscheen met een portet-interview te nemen, niet? Het artikel heeft zeker verrast te oordelen aan de reacties die ME te oren kwamen uit soms heel onverwachte hoek. Een kleine bloemlezing:
- Mijn gepensioneerde nonkel uit Tienen belde rond 11u naar mijn ouders en toevallig vertrekt hij binnenkort ook op reis naar Canada.
- Inekes ouders kochten deze krant net voor hun reis naar Zwitserland. Wij waren net zo verrast van hun telefoontje als zij van het artikel.
- Vrienden van vrienden, polsten bij vrienden of het interview weldegelijk over ons gaat. Die vrienden vielen uit de lucht...
- Collega SVP die zich ook engageert in de vakbond, snuisterde in de krant en las dat het goed was. En zo konden alle andere collega's ook een lees-pauze nemen in het keukentje...
- Twee knotsgekke vriendinnen die een wereldreis maken, werden door de mama (die me kent) per mail gebriefd terwijl ze aan de andere kant van de wereld waren (Nieuw-Zeeland) en tussen hun vele mooie avonturen wensten ze ME proficiat.
Geef gerust een reactie op deze post over hoe jij het te weten kwam.
Maar met die keuze zou men voorbijgaan aan iedereen die achter de schermen deze onderneming als een 'onzichtbare beheerder' mogelijk maakt (en nog niet vermeld werd). Deze eretitel is slechts een klein teken van dank. Kies zelf maar wie het best in aanmerking komt:
- de Raad van Bestuur steunde ons in deze onderneming door dik en dun, met raad en daad, van het begin tot het einde, dat nu stilaan nadert.
- de externe bezoekers (Gwen & Joos, J-urt & K-urgen) beantwoordden onze Vlaamse gastvrijheid met fantastische Canadese uitstappen.
- op onze bedrijfsbezoeken in België begin april werden we met klasse onthaald bij de bedrijfsleiders Wouter & Katrien, of hadden Sarah & Marijn het de week daarvoor beter bekeken? Het doet er niet toe, bedankt allemaal!
- het Rocky-crashteam met Riet en Pascal bracht ons twee weken trekkersvreugde. Beide vrienden zijn in het bijzonder te bedanken, niet alleen voor de nauwe samenwerking met Travelimbo NV voor het organiseren van de wandeltochten in Canadian Rockies, maar ook omdat ze meegingen en lief en leed met ons deelden (en we zijn niet gemakkelijk...). Samen beleefden we een prachtige en intense reiservaring.
- Nicole, de Assistante dedicated to ME, zullen we ook nooit vergeten. Zonder haar zou ons verblijf hier nooit zo fantastisch geweest zijn. De leuke momenten samen zijn ontelbaar: skiën, uiteten, een bieravond of een diner, een uitstap naar een brouwerij en een pittoresk dorpje en zo voort. Na de reis naar West-Canada, haalde ze ons op aan de luchthaven en ze had ook nog een heerlijke maaltijd bereid! Hopelijk bezoekt ze volgend jaar ons kantoor in Europa... Om toch maar enkele andere leden van het plaatselijk team te vermelden. Calendergirl Carla bezorgde ons een fiets (of was het Derek?). Mike ging met ons van de grond in een ballon. Ana deed het Eurovisiesongfestival herleven. Dave en Ruby, dat was wijn en Matt een auto met booster...
- de boekhoudster van het werk én de boekhoudster naast het werk zorgden beiden als vertrouwenspersoon voor de vlekkeloze afhandeling van allerlei zaken. Ter info: er is geen dubbele (witte/zwarte) boekhouding...
- de IT-afdeling leverde eerst voortreffelijke hard- en software en zorgde er nadien voor dat mijn levenslijn met de wereld perfect bleef functioneren door mijn paswoord maandelijks te resetten.
- de communicatie-verantwoordelijken stuurden ons enerzijds post en pakjes en behandelden anderzijds de brieven die op onze domicilië bleven toekomen.
- het buren-comité dacht veel aan ons, en nu doen ze als de soldaten: de dagen aftellen...
- de journaliste Christine maakte het mooie artikel in de Jobat.
- en de laatste genomineerden zijn mijn directe chef en de anderen van het organigram... ik heb hen (gelukkig) nog niet gezien.

Quiz: Regional cuisine

Als liefde door de maag gaat, dan moet vaderlandsliefde te vinden zijn in de regionale specialiteiten. Tijdens ons verblijf in Canada kregen we soms wel iets anders dan de gewone kost op ons bord. We gaan dus voorbij aan de burgers, de muffins en de sushi. Bij enkele verklaringen staan er foto's, bij andere niet, omdat ze al op een andere blogpost staan en om de tweede vraag niet te eenvoudig te maken...
Kan je de juiste omschrijving (letter A,B,..) vinden bij elk regionale specialiteit (cijfer 1,2,...) ?
En kan je raden wat we allemaal geproefd hebben?

A--Muktuk B--Jam-Jams C--Beer D--Pork pies E--Pets-de-soeurs F--Fiddleheads

G--Poutine H--Tourtière I--Bagels J--Beavertails K--Yukon Gold L--Butter tarts

M--Perogies N--Saskatoon berry pie O--The Caesar P--Nanaimo bars Q--Sourdough/sourtoe R--Caribou

1-- Goede wijn behoeft geen krans. Voor het gevoerde onderzoek van deze drank, kan je deze post checken. Historisch gezien kan het belang van dit gerstennat niet onderschat worden, het heeft Canada even veel beïnvloed als de pels- en houthandel. Toen was het water niet veilig om drinken, terwijl wij nu in de Rockies onze fles gewoon met water uit de bergrivieren en -meren vulden...

2-- Dit is een hard rond broodje met een gat in. Er bestaan verschillende verklaringen waarom dat gat er is. Het broodje zou de overwinning in een veldslag vieren en daarom de vorm van een stijgbeugel hebben. Door het gat zou de baktijd korter zijn. Daardoor zou het broodje groter lijken. Hoe dan ook wij hebben onze favoriete varianten: cranberry-lemon, blueberry of muslix.

3-- Dit is een Frans-Canadese vleestaart, die traditioneel op Kerstmis of Nieuwjaarsavond gegeten wordt. Wij deden dat ook... Er bestaat enkel een basisrecept, de vulling wordt aangepast naargelang van de regio (varken, rund, haas,...) of het is een familiegeheim dat van generatie op generatie doorgegeven wordt.

4-- Dit oorspronkelijk Slavisch recept brachten de Oekraïnse migranten mee. Het stukje pasta in de vorm van een halve maan kan gevuld zijn met aardappelpuree, kaas of kool, maar ook andere varianten bestaan. De bereiding is zeer arbeidsintensief, dus in de vriesafdeling van elke supermarkt kan je terecht om deze lekkernij te kopen.

5-- Een patat! En wat voor één: het is een grote aardappel met goudkleurig en naar boter smakend vruchtvlees. Deze patat is niet alleen uitermate geschikt om te koken en om heerlijke puree van te maken, maar ook aangepast om te groeien in het Canadese klimaat. Deze aardappelvariëteit werd in Canada ontwikkeld in 1981.

6-- Deze seizoensgebonden specialiteit betreft jonge opgekrulde varenscheuten, die al door de Maliseet-indianen gegeten werden. De naam verwijst naar de krul van een viool. Je moet de kookinstructie nauwgezet volgen want deze lentegroente zou anders maagkanker veroorzaken. Eerst moet je de bruine huidstukjes verwijderen, vervolgens moet je de scheuten tweemaal koken, telkens gedurende 10 minuten. Tussenin moet je het bruinkleurige kookwater verversen zodat de bitterheid en toxische (sic!) stoffen verwijderd worden. De smaak is vergelijkbaar met die van groene asperges.

7-- Wat zullen we dit missen. Deze "beverstaarten" zijn overheerlijk! Het is een soort platte doughnut, gebakken in olie, met daarop beleg zoals kaneel met citroen, lookboter met kaas of ahornsiroop. Deze lekkernij is vooral verbonden met schaatsen op het Rideau Canal tijdens het Winterlude festival.

8-- Er zijn verschillende bijzondere taarten in Canada. Rond Halloween heb je de pompoentaart. Maar deze taart is ook bekend en het ganse jaar door te koop. In een krokante taartbodem vind je een smeuïge vulling bestaande uit boter, suiker en eieren. Vaak aangevuld met pecannoten of walnoten, rozijnen,... Met een klein spietje taart heb je zeker en vast genoeg om je cholestorol en suikerspiegel drastisch te verhogen.

9-- We zijn het volmondig eens met de beschrijving die op het etiket staat: een genereuze laag van heerlijke, romige bakkersroomvulling op een traditioneel chocolade-kokos-gebak en afgewerkt met een smeuïge chocolade-garnituur. Zalig gebak!

10-- Als je dacht dat frieten enkel in België populair zijn, dan heb je het goed mis. In Québec kan je frieten bestellen met daarop kaas en vleessaus. We genoten van deze eigenaardige combinatie bij de gerenomeerde keten Chez Ashton. De porties van groot naar klein noemen daar: regulier, baby en mini. De petite-histoire van de naamgeving is ook leuk. Toen dit voor het eerst besteld werd (Warwick of Drummondville?), zou de frituurbaas gezegd hebben: "Quelle xxx !" of "Wat een zootje !"

11-- Deze snack van gedroogd vlees is typisch voor het Amerikaanse continent. Het gerookte, gedroogde en gekruide vlees bewaart goed en is voedzaam. Ideaal dus voor Inuit, kampeerders en astronauten. Het vlees van ieder lokaal beestje kan gebruikt worden. We aten hier al wapiti (of elk) en bison, maar deze bewoner van de taiga hebben we nog niet geproefd.

12--Sommige zaken zijn niet te vertalen, zoals deze uitspraak: "These pretty cookies are so nice, someone thought to name them twice!" Of komt de naam van hoe ze gemaakt worden? Tussen twee zachte koekjes, vaak met een hart- of ruitvormig gat in het midden, zit er een laagje confituur van appel en framboos. Deze "confituur-hamburger"-koekjes drogen snel uit, dus ofwel moet je ze luchtdicht wegzetten ofwel snel opeten.

13-- Laat je niet misleiden, dit taartje bevat geen varken! De naamgeving zou zijn oorsprong vinden in het feit dat men vroeger varkensvet i.p.v. boter gebruikte voor het taartdeeg. De vulling van dit zanddeeggebak is een rijke en zoete dadelpasta. De afwerking een glazuur van ahornsiroop. Hmmmm.

14-- Weer een taart... maar dan met besjes. Officieel noemt de blauw-paarse bes die gelijkt op de blueberry Amelanchier alnifolia of in het Cree-indiaans misâskwatômina. Van oudsher werd deze inheemse bes immers door de First Nations gegeten voor de smaak en als bewaarmiddel gebruikt. Tot slot gaf de bes haar naam aan ook aan een stad in de prairies.

15-- Dit is een cocktail uitgevonden in 1969 door Walter Chell in Calgary. Voor de diegenen die deze populaire cocktail zelf willen maken: strijk de rand van het glas in met citroen- of limoensap en draai het in selderijzout. Vul het glas met ijs. Giet daarover het mengsel van 6 oz. Mott's Clamato sap (=schelpenboullion+tomatensap); 1½ oz. Vodka; 2 scheuten Tabasco saus; 2 scheuten Worcestershire saus en versgemalen peper. Werk af met een knapperige strokje selder. Santé! Dit drankje, genaamd naar de Romeinse keizers, zou het perfecte middel zijn tegen een kater.

16-- Dit gebak is typisch voor Québec en Acadië. Dit populair dessert is een soort brioche afgewerkt met bruine suiker. De welluidende vertaalde benaming "nonnenscheten" zou een satirische reactie zijn tegen de almacht van de katholieke kerk.

17-- Het betreft hier het (eetbare) gedeelte van bevroren walvishuid en blubber, hoofdzakelijk van de Groenlandse walvis. Als je het eet moet je je focusen op de smaak en niet op het zicht... Normaal wordt het rauw gegeten, of gepaneerd gebakken met wat soja saus. En het is een goede bron van vitamine C. Wat moet een Inuit nog meer hebben?

18-- De Klondike Gold Rush gaf ook aanleiding tot een aantal "zuur"-gebaseerde gerechten. Prima, dat is eens iets anders dan botermelk-pannenkoeken als ontbijt. Maar wat denk je van deze lugubere traditie? Om lid te worden van de club moet je een bierglas (champagne) leegdrinken waarin een geconserveerde menselijke grote teen ligt. Je mag snel of traag drinken, zolang de teen minstens éénmaal je lippen raakt.

Hierbij de oplossingen:
1C - 2I - 3H - 4M - 5K - 6F - 7J - 8L - 9P - 10G - 11R - 12B - 13D - 14N - 15O - 16E - 17A - 18Q.
En we hebben alles geproefd van 1 t.e.m. 11 en 15. Dus nog 6 te gaan...
De rest van de typisch Canadese keuken, zoals KD, kan je op deze link lezen.

Postcards from the other side of Canada

Tijdens de verlofperiode kon je ME vinden aan de andere kant van Canada, in West-Canada. We vlogen over de onmetelijke prairies, zoals iedereen... en bezochten de befaamde Rocky Mountains op de grens van Alberta en British Columbia. Via Revelstoke en Kelowna bereikten we de Stille Oceaan. Tot slot ontdekten we Tofino en Victoria op Vancouver Island en Vancouver zelf op het vasteland.

Hierbij enkele panoramische ansichtkaarten met tekst die op het kantoor toekwamen:

Rockwall (Kootenay NP)
Deze vierdaagse trektocht was een prima opwarmer. Via de Paint Pots, een oud okerwingebied en de hoge Helmet Falls, gaat het pad over verschillende passen langs de indrukwekkende Rockwall, een 53km lange aaneenschakeling van bergen en gletsjers. Voor de afdaling door verbrand bos ligt het wondermooie Floe Lake met drijvende ijsschotsen (=floe). We hadden geen last van een porcupine (stekelvarken) maar werden wel twee dagen uitgeregend, met o.a. een moeilijke rivieroversteek, natte wandelschoenen en slaapzak tot gevolg. Over de koude nachten enkel dit feit: éénmaal was de ochtenddauw op onze tent bevroren…

Lake Louise (Banff NP)
De befaamde dagwandeling aan Lake Louise met het beroemde Fairmont-hotel kan niet op ons palmares ontbreken. Het werd een serieuze tocht. Vanaf de Little Beehive kijk je uit op Lake Louise, Mirror Lake en Lake Agnes. Achter de Big Beehive (=bijenkorf) ligt de Plain of the Six Glaciers met op het einde de indrukwekkende Mount Victoria. Vanuit het theehuisje zagen we de gletsjer en de weg terug naar de toeristen.

Iceline en Takakkaw Falls (Yoho NP)
De Cree-indianen kenden al de grootste troef van Yoho (=verbazing): de Takakkaw Falls (=het is wonderlijk mooi). Deze tweede hoogste Canadese waterval (254m) bewonderden we vanaf onze kampplek, van dichtbij en veraf op de Iceline. Na deze wandeling langs de bergen van de President Range doken we onder de boomgrens om via Little Yoho Valley met o.a. de Laughing Falls onze stevige dagtocht af te sluiten bij een prachtige zonsondergang. De Whaleback en de Twin Falls zijn voor later...

Brazeau Loop (Jasper NP)
In vijf dagen tijd wandelen we een Q-vormige route van ca 80km door een gevariëerd landschap. Als ezels geladen met voedsel dat elke avond hoog aan de berenpaal moet gehesen worden, stappen we door valleien en over passen, in dichte naaldbossen, langs bruisende bergrivieren of aan de voet van bergen met gletsjers. Alles trekt je aandacht: erika's, bloemen als Indian Paintbrush of weidse vergezichten onderweg. En al die onovertroffen natuurpracht wordt weerspiegeld in het Brazeau Lake, een groot backcountry meer. Alleen spijtig dat je elke avond door de muskieten opgegeten wordt...

Columbia Icefield
De globale opwarming van de Aarde laat zich ook hier voelen. Vaak wandelen we tussen onweer en zon. De gletsjers van het 325 km² grote Columbia Icefield, zoals de Athabasca-gletsjer, worden elk jaar kleiner, zelfs al tooide verse sneeuwval de bergtoppen (in de wolken) de dag dat wij er waren. Het Icefields Interpretative Centre had een leuke tentoonstelling en vooral junk food vol "trans-vettigheid".

Icefield parkway (Jasper - Banff)
Deze weg is een attractie op zichzelf: gelegen op een hoogte tot 2000m slingert de route zich voorbij talloze gletsjers en andere mooie plekken. We stopten bij quasi elke "scenic lookout" en wandelen naar de Mistaya Canyon en het prachtige Peyto Lake. In Banff relaxten we in de warmwaterbronnen en wasten we ons nog eens grondig.
Skoki Loop (Banff NP)
De tweedaagse trekking naar de verborgen Skoki-vallei is een afsluiter om U tegen te zeggen. Na een lange aanloop via een lelijke toegangsweg en het mooie Ptarmigan Lake bereiken we de prachtige Deception Pass. In tegenstelling tot zijn naam is het 360°-panorama allerminst ontgoochelend: links ligt het meer en in de verte de bergen van Lake Louise en rechts kijken we in de Skoki-vallei met een historische lodge, waar we afternoon-tea drinken, en met Merlin Meadows en Lake onder het silhouet van Ptarmigan en Jericho. Bij het ontbijt horen we wolven huilen... De terugtocht rondom voert ons naar een ander dal en het eenzame Baker Lake.

Continental Divide
We verkennen het gebied aan de andere kant van de Continental Divide, het water stroomt nu naar de stille oceaan. We steken een meer over in handgemaakte houten kayaks. In de semi-woestijn van Okanagan Valley bezoeken we een wijnbouwer. De pyramide die negatieve energie buitensluit is hun bijzondere handelsmerk... En tot slot aanschouwen we de Othello tunnels van een Shakespeare-fan die een spoorlijn dwars door een kronkelende canyon voert. Onderweg is er ook een leerrijk bezoek aan een wolfcentrum.

Vancouver Island
Het grootste westelijk eiland van Noord-Amerika heeft veel te bieden. We zagen eeuwenoude petroglyphen en wandelden door de oude cederbossen van Cathedral Grove (vergelijkbaar met de Giant Cedar trail in Mt Revelstoke NP). In Tofino zaten we in een Zodiac voor whalewatching en in de wonderlijke Hot Springs Cove. We zien twee orca's maar ook een zee-arend, een beer op het strand en een wegduikende zeehondje. Tot slot stonden we in de provinciehoofdstad Victoria, de stad van "the newly wed and nearly dead", in het smalste straatje van Noord-Amerika: Fan Tan Alley in Chinatown.

Vancouver
Met ons tweetjes verkenden we Vancouver met de fiets en een dagticket voor het openbaar vervoer. We vonden het UBC Museum of Antropology prachtig, verdwaalden in het labyrinth van de VanDusen botanische tuinen en fietsten rond en in Stanley Park (o.a. totempalen). De beklimming van Grouse Mountain deden we niet in de recordtijd van 27min, wel in ca 90min. Naast het uitzicht op Vancouver genoten we er van de "world famous lumberjack show". De honger van deze uitstappen werd gestild met chopsticks vol overheerlijke sushi.

The other side
Alhoewel Vancouver steevast in de top drie van de ranglijst van meest-leefbare steden ter wereld staat, zagen we er veel daklozen. Toch iets om over na te denken, zeker met het vooruitzicht van de Olympische Winterspelen van 2010.