donderdag 31 januari 2008

Employee of the Month January

Vooreerst moet duidelijk zijn dat de grote eer die bij de titel hoort, niet minder is met de kortste maand van het jaar als waarderingstijd, integendeel zelfs. Verder was het toekennen van de alom gegeerde titel deze maand niet moeilijk. Het gebeurde wel met een traan in de ogen, al is ons hoofd vol leuke herinneringen en ons hart vol vriendschap. De maandelijkse titel uit dankbaarheid voor de voorbije jaren gaat naar een overzeese collega, een grote persoonlijkheid en u raadt het al: Michael.
Ik herinner me nog hoe ons verhaal samen begon, of beter gezegd hoe onze beide wegen zich als bij toeval kruisten om dan samen te lopen tot nu. Want ja, na een ontmoeting komt een afscheid, hoe ver beide punten in tijd en ruimte ook uit elkaar mogen liggen.
Om het verhaal kort te maken, Michael werd meer dan een uitstekende collega, want bovenal werd Michael een echte vriend. En in dat simpele woord ligt het grootste compliment. We hebben samen veel meegemaakt, van leuke babbel tot ernstig gesprek, van diner tot reis, van carpoolbuddy tot raadsman. Maar ik hoop dat ons afscheid nog niet is gekomen, al vertrek je op 29 februari naar India voor een “ME-too”. Aangezien ik door mijn eigen werkzaamheden je niet zelf zal kunnen uitwuiven, moeten de andere collega’s dat voor mij doen. Ik wens je van hieruit (6 uur terug in de tijd) alvast veel succes in die volgende uitdaging (7 uur vooruit in de tijd). Het is inderdaad na België een volgend avontuur voor jou en je vriendin Nadine én in een ietwat ander -om niet te zeggen beter- klimaat. Wij als founder en co-founder van ME, zijn blij dat we jullie als bagage een paar mooie Belgische herinneringen kunnen meegeven, al zorgden jullie zelf voor het allermooiste cadeau met Mia, jullie dochtertje. Hoe dan ook, ik zeg u geen vaarwel mijn vriend, dra zien w’elkander weer, onderweg of bij een volgend kruispunt in ons leven. Het ga je goed!

zaterdag 26 januari 2008

Money makes the world go round

Je zou hier kunnen zeggen dat je euro is geen frank waard, maar heel wat dollars. Om verwarring te vermijden met de andere dollars in de wereld, wordt de Canadese dollar genoteerd als CAD of C$. De wisselkoers is: 1 CAD = 0,7 EUR of omgekeerd 1 EUR = 1,4 CAD. Maar dat zal je worst wezen éénmaal je hier bent, men heeft hier dezelfde levenstandaard en iedereen moet eten en drinken. En gelukkig is er VISA, want al ons geld komt uit de muur.
Het geld in Canada is geordend volgens het bekende 1-2-5-systeem dat de Euro ook gebruikt. Maar er zijn wel enkele bijzonderheden.

Bankbiljetten
Op de bankbiljetten van de huidige reeks staan enerzijds het staatshoofd en belangrijke eerste ministers van Canada en anderzijds typische thema’s met een passende quote.
Het grootste briefje dat wij, arme drommels, gezien hebben is 20 dollar. Maar er bestaan ook grotere coupures (100, 50). In sommige winkels aanvaardt men echter die grote bankbiljetten niet omdat ze natuurlijk bij valsmunters zeer geliefd zijn.

100 dollar:
- Sir Robert Laird Borden (1911-20) leidde het land tijdens WOI
- Exploration and innovation. Do we ever remember that somewhere above the sky in some child’s dream perhaps Jacques Cartier is still sailing, always on his way always about to discover a new Canada? (Miriam Waddington)
Dit mooie vers komt uit het gedicht “Jacques Cartier in Toronto”, wel één ding is zeker de Franse ontdekkingsreiziger is nooit tot daar geraakt… maar elke plaats die zich wat respecteert, heeft straten genoemd naar bekende Canadezen.

50 dollar:
- William Lyon Mackenzie King (1921-26, 1926-30, 1935-48) was het langst premier van Canada (incl. WOII)
- Nation building. All human beings are born free and equal in dignity and rights.
Wist je dat de eerste draft van de “Universal Declaration of Human Right” en dus ook dit eerste artikel van 30 mensenrechten werd opgesteld onder het directeurschap van de Canadees John Peters Humphrey? Een onbekende Moses van onze huidige maatschappij.

20 dollar:
- Her Majesty Queen Elizabeth II. (°1926) staatshoofd van Canada sinds 1953
- Arts and culture. Could we ever know each other in the slightest without the arts? (Gabrielle Roy)
Oud en nieuw geld door elkaar gebruikt, de oude briefjes moeten niet tegen nieuwe ingewisseld worden. Zo zijn er dus nieuwe, oude en heel oude bankbiljetten in omloop. Dit biljet steekt het meest in onze portefeuille.

10 dollar:
- Sir John A. Macdonald (1867-73, 1878-91) was de allereerste eerste minister
- Remembrance and Peacekeeping. In Flanders fields the poppies blow/ between the crosses; row by row,/ that mark our place; and in the sky/ the larks, still bravely singing, fly/ starce heard amid the guns below (John Mc Crae)
Dit is een zeldzaam biljet. Meestal geeft men er twee van 5. Verder is het opmerkelijk dat Vlaanderen op een bankbiljet staat van een ander land, echt trots kan je niet zijn want het toont enkel aan hoe de gruwel van WOI door de Canadese poëet in de gedachten blijft leven.
In sommige landen is een biljet nog enkel ‘geldig’ als bijvoorbeeld de biljetrand ongeschonden is. In Canada is me dit nog een groot raadsel, er circuleren biljetten die gescheurd, beschreven of aan elkaar geplakt zijn. Meer nog je haalt alle soorten biljetten gewoon uit de bankautomaat!

5 dollar:
- Sir Wilfrid Laurier (1896-1911) was de eerste Frans-Canadese premier
- Children at play. Les hivers de mon enfance/ étaient des saisons longues, longues./ Nous vivions en trios lieux:/ école, l’église et la patinoire; mais/ la vraie vie était la patinoire. (Roch Carrier)
Dit is het kleinste biljet. Je kunt het niet uit de bankautomaat halen, die geeft soms keuze tussen 20 en 10, dus het biljet is ook tamelijk beperkt beschikbaar. Maar er is een speciale website waarvan de naam refereert naar die Sir Wilfrid: de site "Where’s Willy?" gaat na hoe het papiergeld in Canada circuleert. Er is zelfs een heuse Willy Index….

Muntstukken
Alle munten hebben op de kopzijde “The Queen” staan. Aangezien de levensduur van een muntstuk veel langer is dan een bankbiljet zie je Queen Elisabeth II dus veranderen van een knappe sprookjesprinses tot een oud besje (1988-1995-2005).
Op de muntzijde staat telkens een typisch Canadese afbeelding. De standaardafbeelding kan veranderen als men een belangrijke gebeurtenis wil herdenken. Voorbeelden zijn de Millenniumeditie van alle munten, een Inuit drummer (oprichting van de provincie Nunavit) of het Peacekeeping Monument van Ottawa.
2 dollar – Toonie
Muntzijde: Polar Beer of Ijsbeer.
Dit muntstuk kreeg zijn naam naar analogie met de Loonie, als samentrekking van “Two Loonie”. Er circuleert ook een grapje dat dit muntstuk “Moonie” zou moeten genoemd worden. Waarom?
Omdat je het muntstuk zou kunnen omschrijven als “the Queen with the bear behind”. Waarschijnlijk ontgaat je nu de pointe, maar wat als je weet dat “to moon” betekent “zijn broek afdoen?” Neen, nog steeds niet? Hou er dan rekening mee dat “bear” en “bare” in het Engels net hetzelfde klinken. Is je frank nog niet gevallen? Nog een tip: “behind” kan naast een plaatsbepaling ook voor een lichaamsdeel gebruikt worden. Heb je hem? Neen? Wel dan volgt de dubbelzinnige vertaling van “the Queen with the bear/bare behind”: “De koningin met de beer op de andere kant” of “De koningin met de blote kont.”

1 dollar – Loonie
Muntzijde: Loon of Ijsduiker.
De naam "Loonie" verwijst naar de ijsduiker die op de muntzijde staat. Deze vogel maakt in de broedtijd een merkwaardig klagend geluid met een vibrato dat is typerend voor de Canadese wildernis. Die vogelroep is ook met het gelach van een geestesgestoorde te vergelijken (loony: gek). Enkele wetenswaardigheden zijn dat het oorspronkelijke hoekige ontwerp verloren geraakt is en dat er nu zogenaamde "Lucky Loonie" geslaan worden ter gelegenheid van de Olympische Spelen: bijgelovig zijn doet gek genoeg of gelukkig geen zeer.

50 cent – 50 cent piece
Muntzijde: Wapenschild van Canada.
Dit is misschien het meest intrigerende muntstuk. Het bestaat maar je kan het niet vinden! Vandaar dat het ook geen andere naam in de volksmond heeft. Een muntenverzamelaar vertelde mij dat hij het laatste stuk gezien heeft in 1973. Ik heb zijn 50c-muntje even in mijn handen gehad en sta nu op de lijst in bank om zo’n collectoritem te bemachtigen. Ondanks zijn onvindbaarheid blijft het een gewoon betaalmiddel met behoud van zijn waarde.

25 cent – Quarter
Muntzijde: Kop van een karibou.
Dit muntje is een uitzondering in het 1-2-5-systeem. Het had eigenlijk 20 cent moeten zijn i.p.v. een kwart dollar. In Québec noemt men het 25c-muntje dan weer “trente sous” (=dertig cent) omdat de waarde van 1 dollar gelijk was aan 120 sous, de oude Franse munteenheid. Maar dat zal iedereen een zorg wezen, het is heel handig.

10 cent – Dime
Muntzijde: The Bluenose, een befaamde Canadese Schoener.
In de eerste helft van de 20ste eeuw werd er nog met zeilschepen gevist. De International Fishermen's Race was een zeilwedstrijd tussen de Brits-Canadese en Amerikaanse werkende zeelui, vergelijkbaar met de America’s Cup. En met het schip The Bluenose hebben ze hier de Amerikanen verschillende keren de loef afgestoken. Het eigenaardige aan het 10c-muntje is dat het kleiner is dan 25 en 5 cent, wat dus verwarring in je portemonnee creëert.

5 cent – Nickel
Muntzijde: Een bever zitten op een houtblok.
Dat het materiaal van dit muntstuk sinds 1981 geen nikkel meer is, zal waarschijnlijk niemand interesseren, maar misschien wel dat sinds 1964 de Big Nickel in Sudbury, Ontario, in het Guinness Book of World Records staat als “het grootste muntstuk ter wereld”. Voor diegenen die zelf eeuwige roem nastreven: de afmetingen zijn 9m hoog en 61cm dik.

2 cent – ???
Dit is heel raar: dit muntstuk heeft nooit bestaan!
In tegenstelling tot Europa wist men hier blijkbaar vooraf dat kleine muntjes waardeloos gewicht zijn.

1 cent – Penny
Muntzijde: Twijg met twee esdoornbladeren.
Het huidige muntje heeft een ronde, gladde rand, maar van 1982 tot 1996 was het een dodecagon ofwel een regelmatige twaalfhoek, als identificatiehulp voor de slechtzienden.
Want slechtzienden hebben er weinig aan dat dit kleine muntje net als 1 en 2 dollar opvalt door zijn koperkleur tussen de andere muntjes. Maar goed: het verwarrende 10c-muntje heeft een gekartelde rand.
Verder is ook vermeldenswaard dat men dit muntje wil afschaffen omdat het meer zou kosten dan het waard is. Maar dan stelt zich weer de vraag wat men met al die uitdrukkingen moet doen. “Penny” heeft er het meest van al, maar ik onthoud vooral deze die je vaak op een muntjesbak ziet aan de kassa: “Leave a penny, take a penny”
GST, PST en fooi
Er is nog een punt dat moet behandeld worden. Alle prijzen worden in Canada principieel aangeven zonder taxen, m.a.w. als netto-prijzen. Je moet er dus rekening mee houden dat het bedrag dat je zal betalen aan de kassa dus meer zal zijn dan het bedrag aangegeven in de winkel.
Dit zijn de toeslagen:
GST = Good and Services Tax. Vanaf januari 2008 is de GST van 6% verlaagd tot 5%.
PST = Provincial Sales Tax. De grootte van deze tax is afhankelijk van de Provincie en het product. In Ontario is de PST in het algemeen gelijk aan 8%.
De GST en PST -in sommige provincies samen HST genoemd- verhogen dus de geafficheerde prijs samen met 13%. Maar sommige producten (voeding) zijn tax-vrij, en andere producten (alcohol) zijn dan weer meer belast, dus eigenlijk weet je nooit echt wat je zal uitgeven.

Als toerist kan je evenwel deze tax (GST/HST) teruggestort krijgen! Spijtig genoeg geldt dat voor ons niet omdat we hier te lang zijn. Toch volgt hier het stappenplan voor onze bezoekers (meer info op deze link):
- hou je vliegtuigticket bij (het bewijs dat je voor refund in aanmerking komt)
- verzamel alle originele facturen en betaalbewijzen van accommodatie en refund-goederen boven C$50.
- voor refund-goederen (>C$250) laat je alles afstempelen op de luchthaven
- check of je aan een bedrag van minstens C$200 komt
- zend het formulier op naar de taxdienst en even later krijg je de tax teruggestort.

En ten slotte mag je niet vergeten om in restaurants en taxi een fooi te geven van ca. 15%, m.a.w. de som van GST en PST naar boven afgerond. Enkel als je absoluut ontevreden bent met de dienstverlening kan je hiervan afwijken, anders kan er dit gebeuren:
- men wijst je er vriendelijk op dat er geen fooi gegeven is
- men voegt zelf een (royale) fooi toe
- men scheldt je uit voor … evil reptilian kitten-eater from another planet

woensdag 23 januari 2008

The role of working memory in driving

De titel doet waarschijnlijk vele wenkbrauwen fronsen. Toch ligt de verklaring voor de hand als je bekend bent met het onderzoek van de founder. Ik zal me wel beperken tot het basisgedeelte van het experiment en je dus niet lastig vallen met de cognitieve psychologische implicaties want dat overstijgt mijn kennis. De founder had voor ME op 16 januari immers een ritje met de driving-simulator kunnen regelen!
Het doel van het onderzoek is na te gaan of bij voorbeeld navigatiesystemen onze rijvaardigheid verminderen of niet. De besluiten zouden een grote invloed kunnen hebben op het ontwerp of de ontwikkeling van deze systemen die net onze veiligheid zouden moeten verhogen. Wat moest ik doen? Enkele simpele taken die bepaalde hersengedeeltes aanspreken uitvoeren, apart en al rijdend. De ene taak was het vergelijken van de hoek van de wijzerstand met een referentie-tijd. De andere taak was het herkennen van een referentie-klank in een gesproken woord. Inderdaad, heel simpel... Het rijden was ook eenvoudig, altijd rechtdoor en met een "automatic". Gewoon verstand op nul en rijden, zou je dan denken, maar dat was het niet, maar wel eerst optrekken en dan een constante snelheid van 5okm/u houden zonder van je baanvak af te wijken! En ondertussen je moet letten op de positie van de andere wagens want die moet je straks op een blad noteren, en ondertussen nog even die secondaire taken uitvoeren...
Hoe dan ook de twee uur durende marteling was heel leuk. En ik heb weer wat rijervaring opgedaan, voor ik opnieuw de Belgische of Canadese wegen onveilig zal maken.
PS: ze hebben hier ook een flight-simulator

zaterdag 19 januari 2008

Hockey on ice

De nationale wintersport bij uitstek van Canada is hockey, ja zeg simpelweg hockey en geen ice hockey. De professionele teams van Canada én USA spelen samen in de NHL, de National Hockey League. De populariteit van deze sport is immens, zie maar naar de muntjes ter gelegenheid van de Olympische Spelen Vancouver 2010.
Je kunt dus niet in Canada geweest zijn zonder een echte hockey-wedstrijd mee te maken. Wij zagen al twee matchen…
Op 7 december 2007 zagen we in de jeugddivisie de lokale Ottawa 67’ers tegen de Belleville Bulls met 4-3 verliezen. Maar een echte match van de NHL zagen we op 13 januari 2008: de Ottawa Senators (2de gerangschikt en kortweg Sens) tegen de New York Islanders (middenmoot). Let ook op de waarschuwende tekst in kleine letters op de achterzijde van ons toegangsticket.
De arena en het legioen
Iedere hockey-wedstrijd bestaat altijd uit dezelfde cocktail. Het is steeds “panem et circenses”, voor een NHL-wedstrijd is het circus gewoon groter. Beeld je het volgende in. Een reusachtig station met ca 20000 toeschouwers. Een schaatsring met zichtbaar onder het ijs het embleem van de thuisspelende ploeg, het hoofd van een Romeinse Centurio. Daarboven een centraal blok met TV-schermen. Rond die arena een hoge afscherming in plexiglas met cameragaten voor de persfotografen. En daaromheen tot in de nok drie lagen tribunes. Vol mensen dicht op elkaar gepakt, met truitjes, met petjes, met vlagjes van hun team. Vol mensen voorzien van snacks en drank, al of niet besteld bij de tribunehostesses. Hier zit de trouwe Sens-Army die straks “Go sens Go” zal roepen. Op de vierde rij Sectie 118D, wij, gekleed in de teamkleuren: rood, zwart en wit. Supergoede plaatsen, gekocht via de getolereerde doorverkoopsite Tickco, en ondanks de promotie duur. Speciale machines boenen het ijs glad, zoals voor elke spelperiode. De goals worden dan telkens verwijderd. Bevallige meisjes scheppen ijsresten op. Maar is er ook andere randanimatie tussendoor: de grootste kindfan wordt beloond met een pretparkticket, T-shirts worden de zaal ingeschoten door de Sens-mascotte Spartacat, er is zelfs een heuse Tim Hortons kids wedstrijd! Maar stil nu, het wordt donker en het volkslied weerklinkt, de wedstrijd kan beginnen…
Het spel en de regels
Een wedstrijd bestaat uit drie periodes van telkens 20 minuten. Toch zal het ca 3u duren eer de match is gespeeld. Elk team bestaat uit 1 goalie en 5 veldspelers, die de coach op wonderlijke wijze continu verwisselt. Elke speler staat op schaatsen en heeft een stick om op de puck te slaan. De doelwachter met een specifieke uitrusting danst voor zijn doel, de veldspelers flitsen voorwaarts, achterwaarts, glijdend over het ijs, links, rechts of achter het doel. De puck achter de doellijn is een punt, maar daarvoor schuift of rolt dit ronde schijfje hard over het ijs, vliegt het door de lucht of ketst het tegen de plexiwand. Er zijn geen regels… denken velen, maar dat is niet juist, waarom zijn er anders drie scheidsrechters en wordt de volledige wedstrijd gefilmd? Een voorbeeld: men mag een speler gerust met zijn volle gewicht tegen de afscherming rammen, maar niet vanachter attaqueren! De speler die dit toch doet, krijgt een 2 minuten durende straf (penalty) in de penaltybox en het andere team is in powerplay omdat het een speler meer heeft. In onze wedstrijd kwam het volledige spectrum van scoren aan bod. Daarnaast werd de match opgevrolijkt met de gebruikelijke vechtpartij.

De Senators begonnen heel lusteloos aan de partij, ze hadden gisteren dan ook een topwedstrijd tegen de koploper gewonnen. In de eerste periode maakte de tegenstander daar gebruik van om in een geharrewar voor de goal, de stand op 1-0 te brengen. Tot overmaat van ramp werd de sterspeler Jason Spezza licht geraakt en werd hij uit voorzorg aan de kant gehouden. Daarmee bleef van de befaamde CASH-line van de Senators, enkel nog de captain Daniel Alfredsson over. En deze kon in de tweede periode in powerplay alles weer in evenwicht brengen: 1-1. Maar in de derde periode was het hek van de dam. Hoewel de Senators goalie een mooie save deed, hij ving de puck met de hand, werd het met een afstandsschot: 2-1. Aan de andere kant werd de puck tegen het doelkader geplaatst. En met een mooie solo-actie werd de genadeslag toegebracht: 3-1. Ondanks een wanhoopsoffensief zonder goalie en met extraveldspeler konden de Sens niet meer scoren. Meer nog, de doelman van de tegenpartij haalde uit en zijn schot miste maar rakelings het doel. Dat zou een uniek doelpunt geweest zijn!
Geniet zelf ook van de actie alsof je erbij was op de video "Zoek de puck".

De aftocht en erna
De speler van de match krijgt nog een klein applaus, want velen hebben de sporttempel al verlaten. Met een grote verkeersopstopping keert iedereen huiswaarts. En morgen zal men statistieken produceren: over elke speler, over de goalies, over de shots on goal, … En morgen zal men in de krant lezen dat het sinds 15 maart 2003 geleden is dat de Islanders de Senators in Ottawa konden verslaan. En wij hebben zo onze vermoedens waarom....

zaterdag 12 januari 2008

Adam’s helpful tips to become a more productive home-office worker

Misschien lijkt de home-office van ME je wel de hemel op aarde, iets om jaloers op te zijn. Onmiskenbaar heeft thuiswerken zijn voordelen, waarvan de belangrijkste ongetwijfeld het feit is dat ik hic et nunc in Ottawa ben. Toch is het geen evidente stap. Deze nuttige tips hebben ME goed geholpen bij de omschakeling van “eilandbewoner” naar “thuiswerker”. En laat het anders professionele nieuwjaarswensen zijn.

#1 Keep your desk clutter-free --- Hou je bureau kraaknet
Gelukkig laat de aard van mijn werk en de vele database-systemen toe om echt papiervrij te werken. Tot mijn verbazing lukt dat zelfs beter dan gedacht, hoewel je bij complexe taken als een maatbeoordeling natuurlijk veel documenten hebt openstaan. Dit betekent dat het belang van orde en netheid op computer nog belangrijker wordt. Die virtuele kuisheid slaat op je mails, je projectstructuur en zelfs de naamgeving van je bestand, wil je alles snel terugvinden. Wegens de traagheid van de servers in het moederbedrijf, moet je echter via een lokale kopie werken en dus alles knippen en plakken om je informatie correct te houden.

#2 Don’t loose sight of your goals --- Hou je doel in het vizier
Niet meer onder de vleugels van het moederbedrijf, is je eerste gedacht misschien te profiteren van die ongekende en ongebreidelde vrijheid. Na die gedachte van 1 seconde besef je dat men je doen en laten meer dan vroeger gade slaat omdat je niet meer in de massa verdwijnt. Je werkt dus meer taakgericht, meer termijngericht, meer… Er is maar één ding dat telt: is het gedaan? Cruciaal is weten wat en wanneer je iets moet doen, en dat alles duidelijk maken, moet ervoor zorgen dat je werklast gekend is en de werklust blijft.

#3 Minimize distractions --- Laat je niet afleiden
Een keerzijde van de medaille van thuiswerken is zeker dat je geen collega’s hebt. Door het tijdsverschil slaapt je collega trouwens terwijl je werkt of toch gedurende een deel van je werkdag. Mijn werkplek zelf is gelukkig een oase van rust die toelaat heel geconcentreerd te werken. Verder laat ik in het midden of het onwetend zijn van alle geruchten, van de kleine of grote persoonlijke belevenissen van collega’s etc. een zegen of een vloek is, maar ik moet zeggen dat ik dat menselijk contact in klank of beeld heel erg apprecieer zonder te zeggen dat ik het nu mis.

#4 Take breaks for exercise --- Oefen in het rusten
De weg van “home” naar “office” is tezelfdertijd kort en lang. Zoals al aangehaald zijn ze slechts met een dun streepje gekoppeld én gescheiden. Een goed evenwicht vinden is niet evident omdat het dezelfde ruimte betreft. Opdat die ruimte geen leef-en werkcel van een kluizenaar zou worden, zoek ik regelmatig de buitenwereld op. De lichamelijke conditie en de huishoudelijke taken zijn andere pijnpunten.

#5 Don’t forget to praise yourself --- Vergeet niet jezelf te prijzen
Uit het oog ziet niemand hoeveel moeite iets kost of hoe gemakkelijk het probleem opgelost werd, behalve jijzelf dan. Je bent je eigen baas, dus waarom zou je jezelf niet af en toe eens een schouderklopje geven? Anderzijds is wat 360°-feedback goed om met je de voeten op de grond te blijven. Hoewel je dagelijks met je collega’s via internet communiceert, kan niemand uit het oog verliezen dat je hier op een éénmansbewoond eiland zit met je eigen kennis als overlevingspakket. Misschien tijd om nog eens een patent te schrijven?

#6 Change your mood by changing your scenery --- Verander je humeur met je uitzicht
Mijn venster op de wereld is het raam bij mijn bureau. De zon komt op over de huizen, de straat begint te leven, de bomen krijgen vorm, het weer is veranderlijk, de wind drijft de wolken in de lucht, de zwarte eekhoorns verzamelen op de grond, vuilnis wordt gerecycleerd of opgehaald, er is post of er is geen post, vandaag geen telefoons meer, weetjes van BOBFM (Stream .. using Windows Media Player), groepen schoolkinderen stappen naar huis, het schemert en de duister valt, daar is ze weer….

dinsdag 1 januari 2008

Happy un-New Year's Day

Statistiek bewijst dat je één nieuwjaarsdag hebt
Dat is dus één nieuwjaarsdag ieder jaar
Maar er zijn driehonderd
vijfenzestig onnieuwjaarsdagen
En daarom zijn we bezig dit te vieren.
Dan is het vandaag mijn onnieuwjaarsdag ook!
Oh, ja?
Wat is de wereld toch klein. In dat geval:
Beste wensen met je onnieuwjaarsdag voor jou, voor jou en jou!
Het is leuk om voor iemand te toosten en ik vermoed dat jij dat ook doet.
Beste wensen met je onnieuwjaarsdag voor jou!


(Vrij naar Alice in Wonderland)

Laat ME aan iedere lezer een gelukkig nieuwjaar toewensen! En kom je dit jaar op visite bij ons in het verre wondere land Canada, dan zal er altijd iets te vieren zijn en wees gerust, de gast zal goed ontvangen worden!

Wij hebben alleszins het jaar goed ingezet met vuurwerk op Parliament Hill en een glaasje sprankelende wijn van Ontario (Colio CEV Lily Sparkling) . En al hebben we een kalender met elke dag een leuk origami-figuurtje, we tellen de dagen nog niet af.