Employee of the Month March

Het portret voor de medewerker van de maand is dit keer noodgedwongen een dubbelportret. De bekroonde medewerker wou immers absoluut met “the beautiful ladies” op de foto. Gwen, één van onze externe bezoekers, is de “beautiful lady”. Nochtans mag er met de Employee of the Month niet gelachen worden: Ross is bewakingsagent. Een echte Mountie die bovendien behoort tot het beschermingpeloton van de eerste minister van Canada.

Toen we voorbij wandelden hield hij ons tegen op Parliament Hill. Ross was een gendarm in functie met kogelvrije vest aan. Hij vroeg een tikkeltje nors of we een camera hadden. Verbouwereerd wisten we eerst niet goed wat zeggen maar dan haalde hij zijn Canadees vlagje uit en vertelde allerlei weetjes over de omliggende gebouwen. De eretitel van deze maand wordt dan ook met de glimlach toegekend aan de arm van de wet, die opnieuw bewijst dat er van de meeste Canadezen een hoek af is…

B2B: to B&B or not to be in Ottawa

Deze maand werden we vereerd met verschillende bezoeken uit het thuisland. De accommodatie van ME heeft dan ook dienst gedaan als tijdelijke B&B. Eerst kwamen Gwen en Joos op visite en vervolgens waren Kurt en Jurgen te gast. We hopen dat ze even veel van onze gastvrijheid genoten hebben als wij van hun gezelschap. Voor diegenen die nog niet beslist hebben of de overtocht de moeite loont, we serveren een ontbijt van pancakes met ahornsiroop à la Canadienne.

Onze charmante B&B kan qua luxe natuurlijk niet tippen aan de prestigieuze hotelketen die ook het Hotel Château Frontenac in Québec City bezit. Nabij de sluizen in Ottawa volgden we de paashaas naar binnen in de lobby van het Hotel Château Laurier. Let ook op het muurtje met de "knipvoeg".

In Montebello deden we een sanitaire stop in Hotel Château Montebello (1930), met 10.000 rondhouten balken de grootste ‘blokhut’ ter wereld. De 20m hoge zeskantige schoorsteen zou ook de hoogste ter wereld zijn.

Een ander pluspunt is onze persoonlijke service. Voor het bezoek van Parc Omega in Montebello bezorgden we de wortels. Dat park is een drive-in wildpark met een route van 10km langsheen dieren in semi-vrijheid. Een onvergetelijke safari want "objects in mirror are closer then they appear".

In Ottawa toonden we in onvervalste diepsneeuw-freestyle de kortste weg langs de sluizen naar de Parliament Hill.
Na een begeleid bezoek van de Kamer, de Senaat en de bibliotheek beklommen we de Peace Tower voor het uitzicht.

Ook het panorama nabij de Alexandra brug (vergelijk met de foto in de banner !) en de trip naar de Rideau watervallen werden geëscorteerd.

Het kan ook anders, we gaan begin april zelf B2B, "Back to Belgium" om te werken want het blijft ook "Back to Business" natuurlijk. Toch is deze trip niet definitief, we keren nog eens terug naar Canada om dan echt terug te keren eind september. We zijn alvast blij dat we voor de komende twee weken onderdak vinden bij familie en vrienden.

Spring fever

"Eén vogel maakt de lente niet" zegt een boerenwijsheid en inderdaad al horen we sedert enkele dagen de eerste vogels, er ligt nog een massa sneeuw. De doorgewinterde sneeuwruimer had dus gelijk ! Is het daarom dat er geen engelse vertaling voor "lentekriebels" bestaat? Toch snakt iedereen naar de zomer, het heeft lang genoeg geduurd.... Overtuig jezelf en kijk naar de sneeuwgrafiek van 2007 en van 2008 hieronder. En toch is het record van 1970-1971 (444,1 cm) net niet gebroken want door regen die sneeuw had moeten zijn werd 2007-2008 een goede tweede met 'slechts' 410,7 cm. In een gewoon jaar valt er gemiddeld 237 cm.
Deze uitzonderlijke sneeuwval had het volgende sneeuwbaleffect:
- midden februari liggen de snow dumps al vol, dus men begint her en der de sneeuw op te hopen.
- eind februari begint de voorraad strooizout op te raken, door er meer zand tussen te mengen zal men dit praktisch oplossen.
- midden maart kan men na een sneeuwstorm in de stad met de sneeuw geen blijf, dus iedereen mag dagenlang door de sneeuw van de ongekuiste voetpaden ploeteren.
- eind maart meldt de stad dat de kosten voor het sneeuwruimen zo hoog opgelopen zijn dat een éénmalige bijdrage nodig is om het gat in de stadskas te vullen.

De handschoenen en muts blijven nog even nodig want de temperatuur kan nog steeds van de ene op de andere dag 20°C veranderen! Al is nu wel het seizoen voor het maken van de befaamde ahornsiroop aangebroken. Daarbij moet de temperatuur overdag boven nul zijn en 's nachts onder het vriespunt. Ondanks alles is het rijk van koning Winter langzamerhand uit en is de onvermijdelijke dooi ingezet. De wakken in het ijs op het Rideau kanaal zijn al duidelijk zichtbaar. Die grootste openluchtschaatsring ter wereld is wel tot ons groot jolijt 41 dagen opengeweest, van 25 januari tot 5 maart. Omdat we begin april in Bëlgië zijn, zullen we de zondvloed van smeltwater in de straten missen. Anderzijds hebben we vernomen dat België na het nieuwe fenomeen van 'motsneeuw' ook een "witte Pasen" heeft gehad, waar de opwarming van de Aarde niet allemaal voor zorgt...
Daarom doe ik deze warme oproep: je kan een klein verschil maken door op 29 maart om 20u gedurende 1 uur het licht uit te doen. Earthhour is een wereldwijd symbolisch uur voor de Aarde waaraan ook Ottawa deelneemt.

In tegenstelling tot onze contreien heeft men zich wel goed aangepast aan de winterse condities. Enkele voorbeelden:
- voor de eerste sneeuw repareert iedereen zijn dak
- dakwerkers maken in Québec City de daken vrij van sneeuw en ijspegels
- de honden lopen met winterjassen en 'wintersokken' aan
- sommige mensen trekken een soort 'spijkerschoenen' over hun schoeisel om slipgevaar te beperken
- natte voeten van de plassen smeltwater worden vermeden met gummi-laarzen of botten
- maar eigenlijk gaat het leven gewoon door: men trekt zijn kinderen voort op een sleetje, men jogt in de vrieskou, men bouwt huizen, en zo voort
- vaak gaat men ook op reis naar Midden-Amerika. Radiozenders schenken reizen weg naar tropische bestemmingen en vervelende, ongevraagde telefoonoproepen zeggen dat je een reis naar een paradijselijk oord gewonnen hebt als...
- tot slot kan je net als ons het einde van de winter afwachten in de cinema en de laatste films bekijken, bijvoorbeeld in de nabij gelegen charmante Mayfair. (C$ 6 voor twee films).

St. Patrick's Day

De feestdag van de patroonheilige van Ierland, St Patrick, is voor elke Ier of afstammeling van Ierse voorouders een reden om eens uit de bol te gaan en de Ierse cultuur te vieren. Maar wist je dat St Patrick's Day niet alleen de Ierse nationale feestdag is, maar ook een vrije dag in de Canadese provincies Labrador en Newfoundland? Hoe dan ook, voor al de anderen zonder Iers bloed in de aderen bestaat er het alternatief om "Irish for a day" te worden. We hebben hier geen grote parades gezien, maar er was wel veel volk in de Irish Pub The Royal Oak. Iedereen was in gepaste groene klederdracht, soms met een gekke hoed of getooid met een krans van klaver (Shamrock). Er was live-music, af en toe werd er een dansje (jig) geplaceerd en voor de gelegenheid kon je ook groen bier drinken.... Dat groene bier smaakt niet anders, men giet enkel een beetje groene kleurstof bij een gewoon pintje (Waarom weet eigenlijk niemand). Vergelijk het met een Grüne Berliner Weiße. Maar als je meer wil weten over hoeveel "%beer" er in het lokale schuimend gerstenat zit, klik dan hier.
PS: Als je je afvraagt hoe ik in die pub verzeild raakte, we gingen na het sporten nog iets drinken...

No time to waste

De lenteschoonmaak. Het kringloopcentrum. Sortering en recyclage. Iedereen kent dat wel. Ook Ottawa heeft een eigen systeem op punt gesteld rond de mooie verzamelterm “vuilnis”, dat geen meervoud of verkleinwoord kent, maar evenveel synoniemen heeft als soorten afval. Laat ME beschrijven hoe de restanten van het leven uit ons leven verdwijnen.

… – 7:00
De avond voordien plaatst iedereen zijn vuilnis aan de stoep.
Men gebruikt bakken voor hergebruikbare materialen: één bak voor glas en PMD (plastic, conserven, drankverpakkingen, yoghurtpotjes …) en één bak voor karton en papier. Het tuinafval gaat dan weer in grote kartonnen zakken die men in allerhande winkels kan kopen. Eigenaardig maar iedereen ruimt in de herfst de afgevallen bladeren van de bomen op. Het groot of grof huisvuil als stoelen, tafels, kledij etc wordt er gewoon bijgezet. En tot slot heeft men vuilnisbakken en vuilniszakken voor alle andere afval.
7:00 – 11:00
Een man rijdt met een winkelkarretje door de straat. Hij schuimt de straten af op zoek naar flessen. Elke bak glas doorzoekt hij op wijn- en bierflessen met statiegeld. Zijn oogst is altijd groot want ca. 40% van de mensen brengt zijn leeggoed met statiegeld niet terug naar bijv. The Beerstore. Ook aluminium blikjes worden meegenomen want daarvoor kan men naar het Can Recycling Center gaan. Of hij steekt de Ottawa River over, want in Québec krijg je een betere prijs voor leeggoed.

11:00 – :12:00
En dan hoort men een pompend gepiep. Het is de langverwachte vuilniswagen. Het is een speciale vrachtwagen met twee sturen! Eén enkele man moet alles doen: rijden en vuil ophalen. Het tempo is hoog en ritmisch: rijden, stoppen, vuil gooien, rijden, stoppen, vuil gooien, rijden, … Daarom werd een extra-stuur aan de stoepzijde geplaatst: het verhoogt de efficiëntie en de veiligheid. De zakken worden met veel expertise in de ophaalbak van de wagen gemikt. De deksels van de vuilnisemmers worden eraf genomen en vallen lukraak op de grond. De vuilnisemmers worden dan tot aan de ophaalbak gereden en erin leeggemaakt. De vuilnisemmer wordt dan omgekeerd teruggezet. Het pompend gepiep verlaat de straat.

12:00 – 13:00
Daar komt ook de vuilniswagen die het glas ophaalt. Elke bak glas wordt in de wagen gekieperd. Het is een gekletter en gerinkel van jewelste. De lege bak wordt eveneens omgekeerd teruggegooid. Het resultaat is duidelijk te zien, van de orde van de ochtend is niks meer te merken. Overal liggen bakken, vuilnisemmers en deksels verspreid.

7:00 – 12:00
Een personenwagen stopt en de bestuurder bekijkt het grof huisvuil. Neen, er is niks interessant bij. Of was een andere die te voet ging hem voor? Lijkt deze handelswijze je vreemd, hier kijkt niemand op. Al de hele voormiddag bleef quasi elke voorbijganger wel even staan om te zien of er niks nuttig of bruikbaar te vinden was in het groot huisvuil. Ja, de mensen plaatsen hier zelfs bordjes met “free” bij hun spullen die ze weggooien!
Toen onze bovenburen verhuisden, heeft een man alle zakken mooi opengedaan, alles bezien, de spullen die hij kon gebruiken eruitgehaald (vb jas, trui) en alles dan weer mooi teruggestoken. Ook een strijkijzer hebben we zo op miraculeuze wijze vijf huizen zien verplaatsen. Een andere manier van hergebruik zijn de garage sale of de website www.usedottawa.com.

12:00 – 13:00
Maar daar komt de laatste vuilniswagen, uitgerust met een speciale zijdelingse opening. Het overgebleven grof huisvuil wordt door de vuilnisman naar deze gapende muil gesleept die met enkele krachtige schuifbewegingen alles verslindt. Opgekuist staat netjes, hoewel…de schoolkinderen moeten tussen de vuilniscontainers door naar huis laveren.

13:00 – ….
Naarmate de mensen terugkomen van hun dagtaak, worden de verspreide vuilbakken gerecupereerd. De straat krijgt weer zijn gewoonlijk opgeruimde uitzicht. De vuilnisemmers staan weer mooi bij de huizen. Vaak worden de vuilnisemmers vastgemaakt zodat de wasberen ze niet kunnen omgooien. En dan is het wachten tot de volgende keer dat de cyclus zich herhaalt. Want ongeacht seizoen of weer (regen, of sneeuw) de vuilnisomhaling gaat steeds door…