Cast
Ik had ME ingeschreven voor recreatief Dodgeball in de OSSC, de Ottawa Sport and Social Club. Onze dodgeball-cast (First Crusaders) bestond uit “The Average Canadian”. Wendy-Ann en Mike waren collega’s van Ineke. Randy, een helpdesk-computer specialist en Brian, een juridisch adviseur, gaven me vaak een lift. Rhonda was een consultant voor charity-organisaties en Norman had Ball als achternaam, om maar enkele teamleden te vermelden.
Spelscenario
Dodgeball wordt bij ons ook trefbal genoemd. Het spel wordt vooral door kinderen op school gespeeld. Onlangs is hier wel reactie op omdat kinderen als “human targets” gebruikt worden. Op het speelveld staan twee teams tegenover elkaar. Elk team heeft zijn eigen speelhelft en stelt telkens zes spelers op, waarvan er minstens twee vrouw zijn. Emancipatie is hier geen loos woord.
Men start met de rug tegen de muur met twee speciale mousse ballen, men roept “3-2-1 Dodgeball” en het spel kan beginnen! Het doel is simpel: elimineer alle spelers van het andere team. Je moet natuurlijk wel op je eigen speelhelft blijven hé. De basisregels zijn ook eenvoudig: als je een tegenspeler rechtstreeks met een bal raakt, is hij uit. Maar als je zijn hoofd raakt (headshot), lig jij eruit! Als de tegenspeler de bal kan vangen, ligt de werper eruit en mag bovendien een uitgegooide tegenspeler terug in het spel komen! Daarnaast kan je met een bal ook altijd een andere bal afweren. Een bal wordt ongevaarlijk (dead) als hij vooraf de grond raakt. Een uitgeschakelde speler gaat met het handje omhoog van het veld en sluit achteraan de rij geëlimineerde spelers aan, want het principe “eerst-uit, eerst-in” geldt.
Als je nu denkt dat het een simpel spelletje is dan heb je het goed fout. Er bestaat een gans arsenaal van worpen. Na elke match doet je werparm gegarandeerd nog enkele dagen pijn. Dus enkele leuke home-office-stretching-oefeningen zijn geen overbodige luxe en perfect geschikt voor aan je bureau of de copy-machine....
Een bal vangen is al evenmin gemakkelijk en zeker een keiharde worp (bullet) niet. En tot slot is het ontwijken van meerdere ballen die tegelijk naar je toekomen, niet te onderschatten, al denk je continu aan “The five D’s of Dodgeball: Dodge, Duck, Dip, Dive and ...euh... Dodge”.
Synopsis
In de gym van verschillende locale basisscholen spelen de First Crusaders tegen elf andere teams met ronkende namen als Mudslingers, The Mating Penguins and Whole Lotta Trouble. Soms winnen ze met verve, soms worden ze met fortait cijfers naar huis gespeeld maar vaak is het een dubbeltje op zijn kant dat net verkeerd valt. Toch is steeds plezant want de meest sportieve avond van de week wordt regelmatig in de pub afgerond met bier en chicken wings. In de play-off fase eindigen ze als eerste van hun groep, maar overall is dat de achtste plaats. Hierbij de trailer en enkele sfeerbeelden.
The Sequel
Het winterseizoen is afgelopen, maar met een nieuw team neem ik deel aan het “Canadian Beach Dodgeball Championship Series 2008”!
Vergis je niet: dit is een echt professioneel kampioenschap met een grote prijzenpot (C$1300 voor de winnaar!) en de onheilspellende tagline: My game, my pain. It’s how you play. En het wordt op zand gespeeld! Op Youtube vindt je deze promotiefilm van het vorige tornooi.
Ons team kreeg de naam “Ottawa Bullets” en het ontwerp van de T-shirt werd ME toevertrouwd. We verbeterden onze techniek op verschillende oefenavonden, deels met The drinking team with the dodgeball problem en hadden veel plezier. Bezoek onze fansite maar eens.
Hierbij een korte samenvattig van de dag van de waarheid. Op een afgelegen veld heeft men enkele beachvolleybalterreinen omgevormd tot dodgebalvelden. Er zijn wel enkele afwijkende spelregels. Ten eerste zijn headshots toegelaten, ttz je moet het veld niet verlaten. Ten tweede liggen je twee ballen nabij de middellijn, dus ofwel spurt je ernaartoe of wel net niet, kwestie van tactiek... Eerst speelt men in vier poles met zes ploegen voor de kwalificatie. De Ottawa Bullets zitten in een pole met toevallig ook hun oefenteam (derde) en de latere winnaar. Alhoewel de Ottawa Bullets tussendoor sukkelen met het opstellen van de regentent (er was geen handleiding), plaatsen ze zich toch voor de "money round" door winst in twee van de vier matchen. Ze eindigen 11de op 24 ploegen. In de achtste finales worden ze evenwel kansloos uitgeschakeld, de C$ 165 voor de verliezer in de kwartfinales blijft een droom. Ze danken de geweldige fanclub met o.a. Ineke en Nicole en genieten na van de prachtige ervaring.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten