De plaatsvervanger houdt mijn plaats in Oostkamp warm. Ik weet niet perfect wie er allemaal op mijn stoel en aan mijn bureau gezeten heeft. Ik heb wel een vermoeden, maar ik kan er ook (figuurlijk dan) naast zitten. Eerst was er een collega uit India die kort op stage in België was om de projectwerking te leren kennen en enkele opleidingen te krijgen. Dan was de plaatsvervanger een nieuw gezicht, iemand van een ingenieursbureau. Ik moet wel bekennen dat ik me hem niet kan voorstellen, want ik heb hem nooit gezien omdat hij al andere oorden had moeten opzoeken voor mijn tussentijdse terugkeer in april. Het zorgde er wel voor dat ik opnieuw even op mijn eigen nest kon zitten… Mijn vertrouwde werkplek aan het raam was onveranderd, al waren er wel heel veel nieuwe collega’s bijgekomen. Het was goed om met ze kennis te maken. Maar laat ik niet afdwalen en bij mijn bureaustoel blijven. Ik had mijn gat nog niet gedraaid om terug vanuit Canada te werken of mijn stoel werd alweer ingenomen door een andere Indiër. Door een ongelukkige weekenduitstap was zijn verblijf echter korter dan voorzien. En nu heb ik geen flauw idee of mijn stoel aan de andere kant van de oceaan onbezet is… Wat ik wel weet is dat de stoel aan mijn kant van de oceaan binnenkort een tijdje vrij zal zijn, ik vertrek namelijk op vakantie. En hoewel beide stoelen onbezet zullen zijn, is er toch een plaatsvervanger! Het zal de goede ziel zijn die ervoor moet zorgen dat de buitenwereld zal denken dat de wereld gewoon blijft draaien zonder ME, dat ieder vervangbaar is. Ik ben hem heel erkentelijk, de eretitel is slecht een kleine blijk van die waardering. Zijn foto zal daarom terecht een maand lang aan de rechterkant prijken. Enne… als de plaatsvervanger verdacht veel lijkt op wie hij vervangt, is dat zuiver toeval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten