King of Ottawa for one day on the Belgian National Holiday

De Belgische nationale feestdag wordt natuurlijk niet gevierd in Canada, dus ik had "het rijk" voor ME alleen, zonder rekening te houden met de zowat 6% werklozen, 13% gepensioneerden en x% anderen met vrije tijd....

Iets typisch Belgisch doen was nogal moeilijk, check voor jezelf maar hoe men ons in het buitenland promoot op deze officiële (sic!) site visitBelgium. Lees direct ook de geschiedenis van België met de huidige politieke toestanden in het achterhoofd, nil nove sub sole... Kortom ik besloot dus iets typisch Canadees te doen.

Als een volleerde Flandrien fietste ik naar de Greenbelt, dat is de groene zone in Ontario. Mijn doel was Mer Bleue Conservation Area een uitzonderlijk zuidelijk gelegen stukje Hoge Noorden, vergelijkbaar met de Hoge Venen. Na de ijstijd is dit gebied ontstaan in het smeltkanaal van de Ottawa rivier. Het verdwijnen van de Champlain Sea vormde ook het meromictisch Pink Lake in het Gatineau Park zoals je je natuurlijk herinnert, niet? Het weer was ook Belgisch te noemen: doef, vochtig warm met grijze luchten en de obligate kleine regenbui gevolgd door zonneschijn later op de dag.

De Dewberry Trail was de eerste wandeling. Er waren nogal wat vervelende steekmuggen, zodat ik mijn regenvest aandeed voor de beschermende lange mouwen en met onze wereldbekende niet-klagers-mentaliteit vatte ik de 1-km boswandeling aan. Het werd een kleine snelwandelwedstrijd tussen modderpoelen die ik, zwaaiend met mijn armen, roemloos verloor tegen een gans regiment insecten die mijn bloed wel konden drinken. De gezwollen beten op armen en benen, zo'n 30-tal met o.a. drie op mijn rechterwijsvinger, zullen me nog veel jeuk bezorgen...

De volgende wandeling was beter: een andere wandelaar liet me gelukkig wat anti-muggenspul spuiten (dankzij de vorige beten) maar vooral de insectenconcentratie was veel lager. De Mer Bleue Bog Trail voert je op een mooi aangelegd 1,2km-plankenpad door een stukje veengebied. De bedreigde druppelschildpad (spotted turtle) zag ik niet maar wel een kousenbandslang (garter snake) -ook wel eens "tuinslang" genoemd- en enkele prachtige vlinders, zoals de koningsmantel. Wat moet de nationale feestdag nog meer hebben? Een orchidee? Een panorama?
Het 21-juli defilé konden we niet bijwonen, dus die avond gingen we dan maar naar baseball-wedstrijd, een typisch Canadese sport. Baseball staat synoniem met een gezellige familie-uitstap, met een biertje en wat om te eten in de zon zitten, met genieten van het spel en de randanimatie. Dansende cheerleaders en mascottes, vrijwilligers uit het publiek die spelletjes doen, eten en drinken, lotjes van de 50/50 Draw verkopen, je zou bijna vergeten dat er baseball gespeeld wordt. Over het team de Ottawa Rapidz is weinig te zeggen, buiten de laatste letter die van S naar Z veranderd is. Over het spel is er ook weinig te vertellen, we verloren kansloos met 7-3 van Atlantic City Surf, maar tweemaal werd de "bat" stuk geslagen en gelukkig zagen een home-run zodat nadien een pintje aan halve prijs verkocht werd. Over het publiek is er ook weinig te vertellen, er waren in het mooie stadium 10x zoveel lege zitjes als fans (ca. 1000 man). Over de randanimatie is er wel veel te vertellen... Met leuke danspasjes deden de mascottes Rookie, de nieuwkomer, en Slugger, de vedette, hun naam alle eer aan. En we werden ook gevraagd voor de "Eggo Toss", d.w.z. de één gooit 4 bevroren Eggo-wafeltjes naar de ander die ze probeert te vangen met een mandje. Tussen twee innings door sta je dan even op het speelveld als vermaak voor het publiek... Verder konden we ook een gratis T-shirt vangen, de maat is wel XL... Maar bovenal verdienden we zo ZES nieuwe tickets !! Een leuk avondje-uit met onze vrienden ligt dus in het verschiet. Tot slot wie kent de naam van de speler met nummer 21? Ik vermoed Albert...
PS: Met de Eggo-wafels kun je ook iets anders doen als je tijd teveel hebt, je moet wel eerst de code kraken.